Over Begrip in Beeld
De vergadering waar het begon
Op een dag, toen ik beleidsmedewerker plattelandsontwikkeling was, zat ik in een vergadering waar iedereen een grote stapel documenten voor zich had. Die stapels zag ik bij elke vergadering. Ik kon me eigenlijk niet voorstellen dat iedereen al die taaie stukken altijd las. Ik had me er een paar uur voor moeten vrij maken op zondagmiddag.
Er werden besluiten genomen op basis van die stukken. De discussie erover bleef wat oppervlakkig. Een beetje raar, vond ik, want het onderwerp was ingewikkeld. Besluiten moeten toch worden genomen op basis van de best mogelijke informatievoorziening? Ik dacht: “Dit moet anders kunnen.”
Een les voor de juf
Ik dacht terug aan een eerdere baan, waarin ik als biologielerares voor de klas stond. Soms was ik erg moe van alles wat ik had uitgelegd. En dan waren de proefwerken toch onvoldoende gemaakt. De grootste les die ik leerde op school: je kunt zoveel informatie zenden als je wilt, maar als het niet binnenkomt bij degenen voor wie het bedoeld is, heb je helemaal niets gedaan.
Verdiep je in dus in je doelgroep. Verdiep je in wat essentieel is. En gebruik passende communicatiemiddelen.
Mijn droom
Na de vergadering met de grote stapels documenten ging ik op onderzoek uit. De plaatjes en de grafieken in die taaie stukken kon iedereen zich nog wel herinneren. Veel mensen met wie ik erover praatte bleken beelddenkers. Ik kwam erachter dat er namen waren voor wat ik wilde maken: infographics, datavisualisaties. Mijn ideaal werd: alle taaie informatiestukken lichtverteerbaar maken door ze om te zetten in plaatjes. Zo begon ik mijn bedrijf.
En wat het is geworden
De praktijk bleek weerbarstig. Niet alles is in een infographic te vatten. En een goede infographic maken kost veel tijd. Taal bestaat niet voor niets. Soms is een tekst beter. Maar ook dan geldt: een goed verhaal blijft hangen. Een taaie tekst niet. Met Begrip in Beeld probeer ik beelden te gebruiken waar dat kan. En goede teksten waar dat beter is. En de leerlingen uit mijn biologieklassen helpen me nog altijd, want ik zal je altijd vragen naar je doelgroep en de essentie van wat je wilt vertellen.